Ο περιφερειακός διευθυντής εκπαίδευσης, κος Γιώργος Παναγιωτόπουλος, μίλησε στο Ρ/Σ Παραπολιτικά 90.1 Fm στην εκπομπή “Ζούμε αληθινά” και στον δημοσιογράφο Δημήτρη Γιαγτζόγλου
Μεταξύ άλλων, είπε:
Με αφορμή τις καταλήψεις των σχολείων
Γ.ΠΑΝΑΓΙΩΤΟΠΟΥΛΟΣ: Σήμερα ευελπιστούμε να ανοίξουν τα σχολεία γιατί με ανοιχτά σχολεία μόνο μπορούμε να μιλάμε για μια ποιοτική μετάβαση στην επόμενη μέρα όμως εχθές είχαμε πραγματικά στη Δυτική Ελλάδα ένα μεγάλο αριθμό σχολείων υπό κατάληψη, το 30% των σχολικών μονάδων της Δευτεροβάθμιας εκπαίδευσης με μια κινητοποίηση μια μορφή αγώνα που επέλεξαν οι μαθητές χρησιμοποιώντας την κοινωνική δικτύωση. Θα ήθελα, τονίζω, ότι οι καταλήψεις αυτή η μορφή δράσης που επέλεξε ο μαθητικός πληθυσμός δεν χαίρει και την αποδοχή της πλειοψηφίας αλλά σε κάθε περίπτωση είναι μια πράξη η οποία θα εκτονωθεί σήμερα και ευελπιστώ ότι σήμερα θα έχουμε πολύ λιγότερα σχολεία υπό κατάληψη.
Ερωτηθείς αν φοβάται ότι θα υπάρξει κλιμάκωση των κινητοποιήσεων με αφορμή την επέτειο του Πολυτεχνείου
Γ.ΠΑΝΑΓΙΩΤΟΠΟΥΛΟΣ: Μας ανησυχεί βέβαια όμως μέσα από επικοινωνία που είχα με μαθητές διεφάνη ότι πέραν της μη ενημέρωσης για κορυφαία ζητήματα που απασχολούν την εκπαίδευση και από την άλλη πλευρά μια τακτική που ακολουθούν συγκεκριμένα κέντρα να πληροφορούν τους μαθητές προς λάθος κατεύθυνση και να ανάγουν σε μείζονος σημασίας πιθανά ελάσσονος σημασίας ζητήματα και αυτό φαίνεται από τη σειρά των αιτημάτων που μου κοινοποιήθηκαν βέβαια δεν μπορώ να πω ότι είμαι από αυτούς που εξωραΐζουν την πραγματικότητα και ότι η κρίση δεν έχει επηρεάσει οριζόντια την κοινωνία ως εκ τούτου δεν έχει επηρεάσει και την εκπαίδευση. Οι μαθητές είναι φορείς όχι μόνο των μηνυμάτων αλλά και της κατάστασης που βιώνει γενικότερα η οικογένειά τους και τη μεταφέρει στο σχολικό περιβάλλον. Μην ξεχνάμε ότι η έξαρση που υπάρχει σε διάφορα φαινόμενα εντός της σχολικής ζωής δεν είναι τίποτα άλλο παρά η μεταφορά των προβλημάτων μέσα από τα φίλτρα της μαθητικής σκέψης ή αντίδρασης στη σχολική ζωή. Αναφέρομαι στην ενδοσχολική βία δηλαδή η έξαρση αυτών των φαινομένων έχουν και εκεί τις ρίζες τους. Οπότε αντιλαμβάνεστε ότι δεν έχει αφεθεί ανέπαφη και η εκπαίδευση. Μέσα από τη συζήτηση με τους μαθητές που είχα από τα αιτήματα που τέθηκαν και δημόσια αλλά και ιδιωτικά διεφάνη ότι δεν μπορεί να υποστηριχθεί για παράδειγμα ένα αίτημα που λέει ότι πρέπει να μειωθεί ο αριθμός των μαθητών ανά τμήμα από το 30 στο 20 όταν εμείς δεν έχουμε πάνω από 25 μαθητές. Το έφερα ως παράδειγμα αυτό, η Δυτική Ελλάδα δεν έχει αριθμό μαθητών πέραν από αυτό που προβλέπεται έχει πολύ λιγότερο από αυτό που είναι το ελάχιστο όριο ανά τμήμα ως εκ τούτου λοιπόν είναι και μια βαλβίδα εκτόνωσης μέσα από την δική μας οπτική, μέσα από την δική μας ενέργεια. Όμως δεν θα πρέπει να ενοχοποιήσουμε την όποια αγωνιστικότητα των μαθητών γιατί είναι αντιληπτό ότι με αγώνες μπορεί να κατακτηθεί το μέλλον σε κάθε περίπτωση όμως αυτοί οι αγώνες πρέπει να γίνουν με ανοιχτά σχολεία.
