Ράνια Αντωνοπούλου: "Τα προβλήματα που αντιμετωπίζει η κυβέρνηση είναι μεγάλα"

Η αναπληρωτής υπουργός Εργασίας, κα Ράνια Αντωνοπούλου μίλησε στο Ρ/Σ Παραπολιτικά 90.1 Fm στην εκπομπή “Το the Toc στα Παραπολιτικά” και στη δημοσιογράφο Έλλη Στάη

Μεταξύ άλλων, επεσήμανε:

 

Για τη διαπραγμάτευση

 

Ρ.ΑΝΤΩΝΟΠΟΥΛΟΥ: Τα προβλήματα είναι μεγάλα που αντιμετωπίζει η κυβέρνηση, εξακολουθούμε να ευελπιστούμε ότι υπάρχουν  περιθώρια για μια συνεννόηση και ότι η καλή διάθεση δεν έχει σταματήσει να υπάρχει.

 

Για την ανεργία

 

Ρ.ΑΝΤΩΝΟΠΟΥΛΟΥ: 1 εκατομμύριο 250 χιλιάδες περίπου είναι αυτό που είναι καταγεγραμμένο αλλά στην πραγματικότητα είναι και κάποιοι άλλοι τους οποίους δεν υπολογίζουμε και αν συνυπολογίσουμε και αυτούς που υποαπασχολούνται τα μεγέθη εκτοξεύονται.

Σε ότι αφορά το θέμα της ανεργίας για να μπορέσει πραγματικά να δει ο κόσμος κάποια βελτίωση  θα εξαρτηθεί από το προς τα που θα πάει η οικονομία μας. Αν δηλαδή ο ιδιωτικός τομέας δεν ανακάμψει, αν οι μικρομεσαίες επιχειρήσεις δεν έχουν την ρευστότητα που χρειάζονται θα είναι δύσκολο να πει κανείς ή να υποσχεθεί λόγια τα οποία δεν μπορούν να υλοποιηθούν, δεν μπορούν να γίνουν πραγματικότητα.

Δηλαδή για να φύγουμε από το 1,5 εκατομμύριο και να πέσουμε στις 300 - 400 χιλιάδες θα χρειαζόταν ένας ρυθμός ανάπτυξης για 10 χρόνια κάθε χρόνο σταθερά γύρω στα 4%. Αν δεν μπούμε σε αυτή την τροχιά της ανάπτυξης δεν θα μπορέσουμε να ξεφύγουμε από τον κυκεώνα μέσα στον οποίο βρίσκονται χιλιάδες νοικοκυριά άρα εμείς αυτή τη στιγμή αυτό που μπορούμε να κάνουμε είναι να χρησιμοποιήσουμε κάποια υπάρχοντα κονδύλια από τα ΕΣΠΑ αλλά όχι μόνο. Τα ΕΣΠΑ που αντιστοιχούν στο υπ. Εργασίας είναι 1,2 δις από το 2014 μέχρι και το 2020, από αυτά τα χρήματα ερχόμενη εγώ εδώ βλέπω ότι τα 750 εκατομμύρια έχουν ήδη “τοποθετηθεί” σε κάποιες δράσεις εμπροστοβαρώς δηλαδή έχουν χρησιμοποιηθεί κάποια χρήματα αλλά πιο σημαντικό ακόμα είναι ότι έχουν προγραμματιστεί να χρησιμοποιηθούν για την περίοδο την οποία τρέχει τώρα. Επειδή αυτά δεν έχουν υπογραφεί, δεν έχουν κυκλοφορήσει  ακόμα υπάρχει πεδίο να μπορέσουμε να τα χρησιμοποιήσουμε με τέτοιο τρόπο ώστε να ωφεληθούν  ακόμα περισσότερο οι άνεργοι. Δηλαδή πιο πολλά από αυτά τα χρήματα να καταλήξουν σαν μισθοί οι οποίοι πηγαίνουν για τους άνεργους οι οποίοι προσωρινά έχουν βρει μια θέση εργασίας μέσα από αυτές τις διαδικασίες. 

 

ΔΗΜ.: Λέτε ότι υπάρχει μια λάθος κατανομή;

 

Ρ.ΑΝΤΩΝΟΠΟΥΛΟΥ: Το βασικό θέμα δεν είναι ο ΟΑΕΔ το θέμα είναι οι πολιτικές κατευθύνσεις, οι πολιτικές πρακτικές μέσα από τις οποίες χρησιμοποιούνται αυτά τα χρήματα. Δηλαδή αν πούμε ότι 500 εκατομμύρια από τα 750 πηγαίνουν για κατάρτιση αυτό σημαίνει ότι κατά την διάρκεια της κατάρτισης ο άνεργος  παίρνει κάποια λίγα χρήματα και στην συνέχεια υπάρχουν  1 με 2,5 μήνες που κάνει πρακτική άσκηση σε κάποια εταιρεία που πάλι πληρώνεται πάρα πολύ λίγο.

Το πρώτο που κάνουμε είναι ότι βελτιώνουμε ένα-ένα τα προγράμματα που πρέπει να τρέξουν μες το χρόνο ώστε αντί να υπάρχει μια κατανομή 60 με 75% που πηγαίνει σε κέντρα κατάρτισης να πηγαίνει ένα μικρότερο ποσοστό ώστε να πηγαίνουν πιο πολλά από αυτά τα χρήματα στον άνεργο. Να τα βάζει στην τσέπη του αλλά να τα βάζει στην τσέπη του έχοντας μια θέση εργασίας γιατί μπορεί κανείς να τα βάζει στην τσέπη του επιδοματικά...

Ξέρετε ότι έχουμε περίπου 600 χιλιάδες ανθρώπους οι οποίοι δεν έχουν δουλέψει πάνω από 2 χρόνια και 2,5 εκτός αγοράς εργασίας. Αυτό είναι το μεγάλο πρόβλημα που αντιμετωπίζουμε όχι μόνο το εισοδηματικό.

 

Για την κατάρτιση

 

Ρ.ΑΝΤΩΝΟΠΟΥΛΟΥ: Πρέπει πρώτα πριν κάνουμε την κατάρτιση να γνωρίζουμε, να έχουμε διάγνωση αναγκών μέσα στην αγορά εργασίας δηλαδή από τις εταιρείες, από οποιοδήποτε για να μπορούμε να ξέρουμε τι ειδικότητες χρειάζονται. Ώστε όταν μιλάμε για την περίοδο της κατάρτισης να ξέρουμε ότι καταρτίζουμε πάνω σε τομείς τους οποίους χρειάζεται η αγορά και δεν τους έχει. Έχουμε ξεκινήσει για να μην ξοδεύουμε τα χρήματά μας άσκοπα να κάνουμε τη χαρτογράφηση που ούτως ή άλλως την έχουμε αναλάβει σαν υποχρέωση σαν χώρα και έχουμε βάλει όλους οι οποίοι εμπλέκονται ιδιωτικό τομέα, δημόσιο τομέα, τα συστήματα που έχουμε, έχουμε μαζέψει και τους κοινωνικούς εταίρους που γνωρίζουν και μαζεύουμε όλα τα στοιχεία για να μπορέσουμε να αρθρώσουμε και να καταλάβουμε  σε ποιους τομείς πραγματικά έχουμε έλλειμμα στην χώρα.

Αυτή τη στιγμή υπάρχουν κάποια κονδύλια, 200 με 300 εκατομμύρια τα οποία μπορούν να διατεθούν πάνω σε αυτό το σύστημα ώστε να μπορέσουμε να χρησιμοποιήσουμε τα χρήματα προς αυτή την κατεύθυνση. Όμως αν βγάλουμε ένα συμπέρασμα ότι για μηχανογράφηση για παράδειγμα όλη η Ελλάδα ζητάει 5 χιλιάδες εμείς πρέπει να καταρτίσουμε στην μηχανογράφηση 50 χιλιάδες; Άσκοπα πάνε τα χρήματα, αυτό είναι το πρώτο βήμα.

 

Ερωτηθείσα ποιο περίπου θα είναι το κονδύλι για την ανεργία από το  πακέτο Γιούνκερ

 

Ρ.ΑΝΤΩΝΟΠΟΥΛΟΥ: Αν μπορέσουμε να έχουμε ένα ποσό 800 εκατομμύρια με 1 δις το οποίο θα μπορούσε να αφιερωθεί σε δράσεις οι οποίες έρχονται σε επαφή με την ανεργία νομίζω ότι θα μπορούσαμε να κάνουμε πρακτική αυτά που έχουν εξαγγελθεί πριν ο ΣΥΡΙΖΑ γίνει κυβέρνηση.  Το θέμα δεν είναι μόνο το πόσα χρήματα αλλά και πως το κάνει κανείς...

 

Για το πρόγραμμα της κοινωφελούς εργασίας

 

Ρ.ΑΝΤΩΝΟΠΟΥΛΟΥ: Όταν θα είχαμε ένα πρόγραμμα το οποίο όπως είχε αναγγείλει ο πρωθυπουργός, πιάνει 300 χιλιάδες άτομα είτε είναι σε ένα χρόνο είτε στην διάρκεια διετίας, ο ιδιωτικός τομέας θα βγάλει άλλες 100 χιλιάδες θέσεις.  Μέσα από την καταγραφή του πως διακλαδώνεται η οικονομία μας μπορούμε να δούμε ότι τα υλικά που θα χρησιμοποιούμε για να υλοποιούμε τα έργα της κοινωφελούς και το εισόδημα που θα παίρνει ο κόσμος θα δημιουργήσει άλλες 100 χιλιάδες θέσεις στον ιδιωτικό τομέα.

 

Ρ.ΑΝΤΩΝΟΠΟΥΛΟΥ: Πρέπει να ξεκινήσουμε από την επικάλυψη που υπάρχει ανάμεσα στην μακροχρόνια ανεργία και τη φτώχεια δηλαδή υπάρχουν νοικοκυριά που μπορεί να έχουν έναν άνεργο αλλά υπάρχει κάποιος άλλος είναι ενεργός. Βέβαια είναι πρόβλημα αυτό αλλά είναι πολύ μεγαλύτερο πρόβλημα όταν κοιτάς τις 350 χιλιάδες οικογένειες  που δεν έχουν κανέναν να εργάζεται στο σπίτι τους αυτή τη στιγμή και από τους οποίους τα 3/4 βρίσκονται σε μακροχρόνια ανεργία άρα οι παρεμβάσεις μας στην ουσία πρέπει να είναι αυτές που επιτρέπουν να μην απαξιώνεται ο άνεργος και να μην απαξιώνεται η γνώση.