Ο υπουργός Υγείας, κ. Μάκης Βορίδης, μίλησε στο Ρ/Σ Παραπολιτικά 90.1 Fm στην εκπομπή “Παραφιλολογίες” και στον δημοσιογράφο Νίκο Ευαγγελάτο
Μεταξύ άλλων, τόνισε:
Ερωτηθείς για την εξαίρεση του ΕΝΦΙΑ από τις 100 δόσεις
Μ.ΒΟΡΙΔΗΣ: Δεν το ξέρω ακριβώς το θέμα διαβάζω και εγώ, δεν ξέρω να έχει υπάρξει αυτή τη στιγμή αλλαγή ή τις οριστικές θέσεις του υπ. Οικονομικών στο θέμα αυτό. Θα κάνω μια γενική τοποθέτηση ότι πάντα το υπ. Οικονομικών είναι υποχρεωμένο προφανώς να λαμβάνει υπόψη του σε ότι σχεδιάζει τις δημοσιονομικές επιπτώσεις. Τώρα είναι μια συζήτηση σε εξέλιξη στο υπ. Οικονομικών η οποία αφορά την κατάρτιση του προϋπολογισμού και η οποία προφανώς λαμβάνει υπόψη της τα μεγέθη του μεσοπρόθεσμου. Τα μεγέθη του μεσοπρόθεσμου έχουν συγκεκριμένους στόχους που πρέπει να επιτευχθούν και μιλώ για τα πλεονάσματα που πρέπει να επιτευχθούν και αυτό είναι κάτι το οποίο προφανώς επηρεάζει και τα δημοσιονομικά.
...Δεν μπορείς να λες ότι εγώ θα κάνω πολιτική αδιαφορώντας για τα οικονομικά μεγέθη γιατί τότε είσαι ο ΣΥΡΙΖΑ. Δεν μπορείς να το κάνεις αυτό για τον απλούστατο λόγο ότι αυτό δεν είναι πραγματικό. Μπορείς να κάνεις πολιτικές επιλογές κοιτώντας πάντοτε το κόστος των επιλογών σου αλλά δεν είναι δυνατόν να μην κοιτάω το δημοσιονομικό κομμάτι της πολιτικής.
Ερωτηθείς αν θα έχουμε συμφωνία με την Τρόικα ή θα μείνει εκκρεμμότητα
Μ.ΒΟΡΙΔΗΣ: Δεν θα μείνει καμία εκκρεμότητα, θα κλείσει το θέμα της αξιολόγησης.
ΔΗΜ: Μένει λίγος καιρός.
Μ.ΒΟΡΙΔΗΣ: Έχουμε περάσει πολλά τέτοια, είμαστε πια συνηθισμένοι. Αυτή εδώ και αυτό είναι κάτι το οποίο συζητήθηκε στο Eurogroup, στην πραγματικότητα είναι η τελευταία αξιολόγηση στα πλαίσια αυτού του μηχανισμού. Προφανώς αυτή η αξιολόγηση λόγω του ότι είναι η τελευταία έχει τη δική της σημασία, τις δικές της δυσκολίες και τα δικά της ζητήματα. Αλλά με τον ίδιο τρόπο που ξεπεράστηκαν οι δυσκολίες σε διαφορετικές στιγμές το μόνο βέβαιο είναι ότι δεν θα υπάρξει τέτοια δυσαρμονία ώστε να μην επιτευχθεί συμφωνία σε αυτή την τελευταία αξιολόγηση στα πλαίσια του συγκεκριμένου μηχανισμού στήριξης.
ΔΗΜ: Ποια είναι η επόμενη μέρα ;
Μ.ΒΟΡΙΔΗΣ: Η επόμενη μέρα από ότι καταλαβαίνω είναι η έξοδος στις αγορές. Η έξοδος στις αγορές στην πραγματικότητα προκειμένου να επιτευχθεί η χρηματοδότηση της χώρας με κανονικούς όρους χρειάζεται την εγγύηση ότι δεν πρόκειται να υπάρξει οποιοδήποτε “ατύχημα” στην ελληνική οικονομία ώστε να μείνουνε έκθετοι όσοι τοποθετήσουν τα χρήματά τους σε ομόλογα του ελληνικού δημοσίου. Αυτό σημαίνει ότι θα πρέπει να υπάρξει ένας μηχανισμός ο οποίος θα το λέει αυτό. Θα διαβεβαιώνει δηλαδή τους επενδυτές ότι δεν πρόκειται να υπάρξει οποιοδήποτε ενδεχόμενο να χάσουν τα χρήματά τους. Η διαβεβαίωση αυτή ανεξαρτήτως της νομικής μορφής που θα πάρει στην πραγματικότητα, υποθέτω, ότι θα έχει κάποιου είδους προϋποθέσεις. Οι προϋποθέσεις αυτές προφανώς θα είναι πολύ ηπιότερες από αυτέ που έχουμε συνηθίσει όλο το τελευταίο χρονικό διάστημα, από πλευράς επιτηρήσεως εννοώ, με το μνημόνιο και με αυτή την έννοια εκείνο που συζητάει το Eurogroup είναι πράγματι πρώτον ότι η Ελλάδα δεν έχει πια ανάγκη χρηματοδότησης από έκτακτο μηχανισμό άρα στην πραγματικότητα αυτό είναι το τέλος του μνημονίου. Η Ελλάδα θα προχωρήσει στην έξοδό της στις αγορές για να χρηματοδοτηθεί, θα εξασφαλιστούν χαμηλά επιτόκια μέσα από ένα μηχανισμό που θα εγγυάται και θα διασφαλίζει την επένδυση και από εκεί και πέρα προφανώς βαδίζουμε σε μια ηπιότερη επιτήρηση για ένα ορισμένο χρονικό διάστημα μέχρι να εναρμονιστεί πλήρως.
Ερωτηθείς πότε θα έχουμε τη διευθέτηση του χρέους
Μ.ΒΟΡΙΔΗΣ: Η εκτίμησή μου είναι ότι θα μπει και αυτό στο τραπέζι, στα πλαίσια δηλαδή μιας συμφωνίας συνολικής η οποία θα μιλά για το τέλος του μνημονίου και για μια διαφορετική μορφή στήριξης στην Ελλάδα που δεν θα είναι χρηματοδοτική αλλά μάλλον θα αποτελεί έναν επικουρικό μηχανισμό. Επομένως στην κατεύθυνση αυτή θα τεθεί και το ζήτημα του χρέους και νομίζω ότι σε ένα πρώτο επίπεδο έχουν υπάρξει και κάποιες τέτοιες προσεγγίσεις σε επίπεδο ευρωπαϊκό.
Βρισκόμαστε στα πλαίσια μιας τέτοιας μιας συζήτησης όπου τίθενται μια σειρά από ζητήματα. Τίθεται το θέμα της αξιολόγησης και επομένως της ολοκλήρωσης του συγκεκριμένου προγράμματος, κλείνει αυτό το πρόγραμμα, μπαίνουμε στο ζήτημα της διασφάλισης της χρηματοδότησης της χώρας μας από την έξοδό της στις αγορές και επομένως συζητάμε για το ποια είναι η στήριξη που μπορεί να πάρει η χώρα προκειμένου να διασφαλιστεί αυτό και προφανώς θα τεθεί και το ζήτημα της διαχείρισης του χρέους γιατί αντικειμενικά αυτό είναι ένα ζήτημα το οποίο πρέπει να τεθεί. Η συζήτηση και το μείζον για τους πολίτες είναι να μην διαταραχθεί η χρηματοδότηση της χώρας και δεύτερον η χρηματοδότηση αυτή η οποία επιτυγχάνεται να μην επιτυγχάνεται με πολύ βαριά επιτόκια. Για να επιτευχθεί αυτό θεωρώ ότι έχει μεγάλη σημασία η ανάκτηση μεγαλύτερης δημοσιονομικής αυτονομίας από αυτή που έχουμε ζήσει όλο το προηγούμενο διάστημα, επομένως χαλάρωση της εποπτείας και ανάκτηση αυτών των βαθμών ελευθερίας που έχει η πολιτική για να μπορέσει να σταθμίζει διάφορα πράγματα και να κάνει πολιτικές επιλογές, όχι ξεχνώντας το τεχνοκρατικό ή το δημοσιονομικό κομμάτι αλλά να κάνει τις επιλογές που νομίζει ότι πρέπει να κάνει και νομίζω ότι σε αυτό το περιβάλλον θα κινηθούμε το τελευταίο διάστημα.
Αλλά το μεγάλο πολιτικό ερώτημα είναι ότι οι πολιτικές δυνάμεις θα πρέπει να τοποθετηθούν απέναντι σε αυτό. Όταν κάποιος έρχεται και λέει όχι γιατί ακούω την αντιπολίτευση που βάζει το ζήτημα ότι “εμείς δεν αναγνωρίζουμε τίποτα δεν θέλουμε καμία συμφωνία” θα πρέπει κανείς να αρχίσει να αντιλαμβάνεται ότι αυτό το “όχι” μπορεί να μας οδηγεί πίσω.
Με αφορμή την συνάντηση του κ. Τσίπρα με την κα Αγγελοπούλου
Μ.ΒΟΡΙΔΗΣ: Υποτίθεται ότι η Αριστερά στηρίζεται σε μια βασική διάκριση, σε μια διάκριση της ταξικής πάλης. Δεν μπορεί αν έχεις αυτή τη φιλοσοφία την επόμενη μέρα το πρωί να είσαι αγκαλιά με ότι εκφραστή του μεγάλου κεφαλαίου κυκλοφορεί.
Εδώ υπάρχουν δηλώσεις από διαφόρους πλούσιους οι οποίοι έρχονται και λένε το πόσο πολύ συμπαθούν το ΣΥΡΙΖΑ, δεν λέω ότι είναι κακό για το ΣΥΡΙΖΑ αυτό αλλά αναρωτιέμαι αν δημιουργεί ένα ζήτημα ταυτότητας. Δύο πράγματα συμβαίνουν ή αυτοί οι πλούσιοι τρελάθηκαν ή προφανώς ο ΣΥΡΙΖΑ δεν είναι αυτό το οποίο ευαγγελίζεται ότι είναι.
Η δε ορολογία “ Αριστερά του χαβιαριού” είναι γιατί στην πραγματικότητα υπάρχουν διάφοροι ωραίοι πλούσιοι κυριλέδες οι οποίοι δήθεν ξαφνικά εμφανίζονται να κόπτονται και να αγωνιούν για τα συμφέροντα της εργατικής τάξης και του χειμαζόμενου λαού. Κανείς απέναντι σε αυτό οφείλει να επισημάνει το ενδεχόμενο μιας υποκρισίας.
Δεν μπορούμε να πούμε ότι ξαφνικά η κα Αγγελοπούλου έρχεται να εκφραστεί μέσα από το ΣΥΡΙΖΑ γιατί αν ο εκφραστής ο πολιτικός είναι ο ΣΥΡΙΖΑ τότε ή η κα Αγγελοπούλου δεν το έχει καταλάβει καλά ή ο ΣΥΡΙΖΑ δεν είναι αυτό που υποτίθεται ότι είναι.